Na het voorspoedig in elkaar knutselen van het frame van de kas, ben ik van het weekend druk geweest met het plaatsen van het glas in de kas. Dat leidde tot twee nieuwe woorden in mijn moestuinrepertoire, namelijk ‘glasdrager’ en ‘berubberen’. Glasdrager spreekt misschien nog voor zich, maar wat is het berubberen van een kas? 

Berubberen

De eerste paar ruitjes die ik geplaatst heb, waren de schuine kleintjes in de voor- en achtergevel. Dat ging nog wel gewoon met de hand. Maar, je moet ze van de handleiding wel onmiddellijk berubberen. Ofwel, het rubber in een soort gootje duwen zodat de glasplaat er niet uit valt. Lukt wel.

De grote platen aan de zijkant waren problematischer. Die moest je eerst in een gootje aan de bovenkant duwen, zodat je ze kon laten zakken in het gootje aan de onderkant. Gaat niet met de hand (of voet), want je zit geheid klem. Ik dacht namelijk eerst nog van ‘doe ik even’, maar dat bleek niet zo te werken.

Glasdrager

Gelukkig had ik bij de kas ook een montagesetje besteld bestaande uit handschoenen, een schaar om het rubber te knippen (die beter werkt dan een gewonen schaar – ja, ik kwam hier te laat achter) en een glasdrager. En dat laatste is dus een briljant ding! Een soort handvat met twee enorme zuignappen die je aan je plaat vastzuigt zodat je hem kunt optillen. Doodeng natuurlijk. En ik ga het hierna waarschijnlijk nooit meer gebruiken, maar ik zou willen van wel.

Nu nog de deur en het dakraam berubberen, en dan ben ik klaar voor het voorjaar! (Oké, niet helemaal, want ik moet nog een vloertje en een plankje en een hangdingetje en een automatische opener voor als het dakraam er eenmaal inzit, en, en… Dat voorjaar mag dus nog wel even wachten.)

Kleine berubberde kas in de tuin
Kijk hem shinen!